αναλόγιστος

-η, -ο

1. αυτός που δεν αναλογίζεται, δεν σκέφτεται κάτι

2. αυτός που δεν μπορεί να υπολογιστεί, ο ανυπολόγιστος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < *αναλογιστός < αναλογίζομαι. Η σημ. τής αρνήσεως προήλθε από τον αναβιβασμό τού τόνου. Η λ. μαρτυρείται στον δημοσιογράφο και ιστορικό Ιωάννη Φιλήμονα (1798-1874)].